„Spieszmy się kochać ludzi,
Tak szybko odchodzą
Zostają po nich buty
I telefon głuchy…”
I tak rzeczywiście się dzieje
Telefon milczy
Nikt nie odważy się już zadzwonić
Strach przerasta
Buty stoją i czekają na swojego właściciela
Ale Ten wybrał się już w ostatnią drogę
W drogę, z której nie ma powrotu
A serce pozostało same i z bólu chce pęknąć
Ale nie może.….

|